Na weer een prima ontbijt zetten we deze ochtend koers naar Gumbaya, ongeveer een uurtje rijden vanaf het hotel. Het is wat druk op de weg dus we doen er iets langer over. We worden ook hier bijzonder vriendelijk ontvangen en krijgen allemaal een armbandje voor de attracties, 5 keer de express toegang en een bandje voor het waterpark. Die laatste gebruik ik niet.

Gumbaya heeft 3 achtbanen. De laatste is er eind vorig jaar bij gekomen. Eigenlijk was deze besteld door Warner Brothers maar die hebben hem uiteindelijk niet afgenomen en dus kon dit park een mooie aankoop doen. TNT (#1333) is een junior inverted Coaster van ons eigen Vekoma en de achtbaan heeft een leuke lay-out. De baan is niet te intens maar heeft een helix waar aardig wat g-krachten worden opgewekt, zeker naarmate de dag vordert en de baan is opgewarmd.

De kinderachtbaan Mining Racer Coaster (#1334) is ook nog redelijk pittig. Voorin is het nog goed te doen maar achterin worden we behoorlijk hard door een helix getrokken met een venijnig klein knikje aan het einde. De trein gaat 3 keer het parcours rond dus krijgen we de zwieper ook 3 keer mee.

Inmiddels is ook de laatste achtbaan, Project Zero (#1335), open gegaan. Zero is een Skyloop Coaster van Maurer, een van de weinige typen achtbanen waar ik een beetje zenuwachtig van wordt. De trein wordt verticaal omhoog getakeld en draait dan langzaam achterover door, totdat de trein ondersteboven hangt. Dan volgt een draai om de as en stort de trein naar beneden, het station weer door en weer verticaal omhoog. Daarna achteruit weer een stuk terug. En dat allemaal met alleen een lapbar om je vast te houden.

Voor de lunch komen we allemaal weer bij elkaar en komt de eigenaar van het park een praatje houden en beantwoord vragen van de groep. Er is ook iemand met een dingo bij, die we kunnen komen aaien. Het is een lief beestje en eigenlijk niet anders dan een middelgrote hond maar met een hele zachte vacht.

Gumbaya heeft naast de attracties en het waterpark namelijk ook een dierentuin gedeelte. Meestal ben ik daar niet heel dol op maar de koala&s en kangoeroes wil ik toch wel zien. Vooral omdat het kangoeroe verblijf open is waar je tussen de dieren kunt wandelen. De meesten hebben het kennelijk ook erg warm want ze hebben allemaal de schaduw opgezocht en bewegen niet meer dan nodig is. Gelijk hebben ze.

We doen de achtbanen nog een tweede keertje met het express armbandje en TNT nog een extra rondje, deze keer helemaal voorin. Toch wel de leukste plek voor inverted achtbanen. Voor mij is TNT ook de leukste achtbaan van het park.

Dan is het ruim 3 uur rijden naar het volgende hotel in Lakes Entrance. Dit deel van Australie is dun bevolkt en het is een prachtig weids landschap met veel ruimte. Hier en daar wat paarden gespot onderweg. Lakes Entrance zelf ligt aan de kust en is een toeristen plaatsje.

Er is ook een kleine kermis waar we uiteraard een kijkje nemen. Er is geen achtbaan maar wel een paar nostalgische attracties. Scott, Bart en Stefan doen de KMG booster, die ik zelf maar even oversla. De Twister/Scrambler vind ik dan wel weer erg leuk. Het is een oudje maar produceert een hoop g-krachten. De gondels zijn wat aangepast met schotten om op de plaats te blijven zitten. De zeer spraakzame operator let goed op iedereen om te kijken of het bij iedereen goed gaat en zet dan nog even een tandje bij. Hoe simpel ook, ik hou van dit soort rides.

Ook de Rock'n'Roll moet worden geprobeerd. Ook een draaiende attractie maar een heel andere beweging. Er zit ook minder vaart in en de rit is vrij kort helaas.

Als we op zoek willen naar wat te eten spreekt de eigenaar van de Twister ons nog eens aan en vraagt of we nog eens willen. Dat slaan we natuurlijk niet af en we krijgen nogmaals eenzelfde intense rit.

Hoewel de plaats drijft op toerisme blijken de meeste restaurants al gesloten te zijn. Het dreigt of een afhaalpizza of de McDonalds te worden. Dan treffen we toch nog een club waar we terecht kunnen voor een Chinese maaltijd. Ook deze staat op het punt om te gaan sluiten maar als we snel bestellen dan kan het nog. Gelukkig maar want het eten is prima.

Morgen is het weer een flink stuk rijden dus gaan we om 8 uur weer op pad. Daarom maar op tijd naar het hotel en naar bed.