Universal Studios Singapore

12-01-2023
Vannacht heb ik boven verwachting goed geslapen, ondanks de wat luidruchtige buren. Wel ging de wekker redelijk vroeg omdat ik had begrepen op tijd bij het park te moeten zijn om de lange wachtrijen te vermijden. Het ontbijt blijkt niet in het hotel zelf te zijn maar een paar deuren verderop. Het is niet enorm uitgebreid en eigenlijk niet helemaal passend bij een 4 sterren hotel. Maar het voldoet en ik kan de dag weer aan.

Ik ben dol op de metro. Het is snel en gemakkelijk en ik kan mijn weg er meestal ook snel mee vinden. Singapore heeft een aantal metrolijnen en ik kan bij Harbourfront komen met 1 overstap. Wat hier opvalt is dat de mensen netjes in een rij gaan staan, aan weerskanten van de deuren, zodat men ook nog makkelijk uit kan stappen. Het is bijna Japan wat dat betreft. De metro ligt ook enorm diep. Voor het station Bencoolen, naast het hotel, moet ik steeds vijf roltrappen naar boven en beneden.

Bij Harbourfront is het nog even zoeken naar de VivoCity lijn om op Sentosa eiland te komen, omdat die lijn op de derde verdieping van het enorme station / mall blijkt te zijn.

Om kwart over 9 sta ik bij Universal. Mooie tijd en het is nog erg rustig. Iets te rustig en het blijkt dat het park pas om 11 uur open gaat. Ik had dus nog wel een uurtje langer kunnen blijven liggen. Het is zo 's morgens al flink warm ook en na een verkennend rondje lopen ga ik in de schaduw even wat Facebook lezen. WiFi is hier overal gratis.

Tegen half 11 ga ik weer eens kijken bij de poort. Er staan al wat mensen in een rij dus sluit ik aan. Er is een korte opening door o.a. Puss in Boots en stipt om 11 uur mogen we allemaal naar binnen.

Eerst maar eens kijken bij Battlestar Gallactica, waar twee achtbaantracks door elkaar lopen. De eerste is Cylon (#1319), een hangende achtbaan van Vekoma. Geen standaard SLC gelukkig maar een fijne rit met een aantal prima inversies. Bij de laatste toch nog een klein knikje maar daar zeuren we niet over. In de wachtrij zie ik al iemand met een hele lijst attractieparken op zijn shirt en daaronder "Tour 2014".

Dezelfde man zie ik even later bij Human (#1320), de andere achtbaan van het duo. Human heeft een totaal andere lay-out en de trein staat hier ook op de rails in plaats van eronder te hangen. Er zijn hier ook geen inversies in de baan. Best een leuke rit maar een stuk minder spannend dan Cylon. Toch is Human een stuk meer in trek. De meneer met het achtbanen T-shirt spreek ik aan en het blijkt inderdaad ook iemand van de European Coaster Club te zijn die ook op de Australie trip meegaat.

De rugtas kan trouwens voor beide banen in de (gratis) locker blijven want ruim binnen de maximale huur van 45 minuten zitten de eerste twee achtbanen van de trip er weer op. Revenge of the Mummy (#1321) is een klein stukje verderop en de tas gaat daar ook weer in een locker. Als ik de lange wachtrij door ben gelopen zie ik nog net weer dezelfde persoon, met vrouw en kind, vooraan in de trein instappen. Ik kan er nog precies naast en dan herinner ik me dat we elkaar jaren geleden al eens hebben ontmoet in Walygator park. Het is Thomas met zijn vrouw Tina en dochter Anna, uit Duitsland.

De achtbaan zelf lijkt veel op de gelijknamige banen in Universal Studios Hollywood en Universal Studios Florida. De rit en de aankleding en verhaal zijn volgens mij wel iets anders, maar ik kan me vergissen. Het is alweer wat jaartjes geleden dat ik daar was. In ieder geval bevalt The Mummy prima, met voldoende leuke verrassingen en mooie effecten onderweg.

Thomas vraagt of ik de andere achtbanen ook met hen mee wil gaan en dat lijkt me een uitstekend plan. Uiteindelijk komt het er op neer dat we de hele dag met ons vieren blijven.

De volgende achtbaan is Canopy Flyer (#1322) van de minder bekende firma Setpoint. Er hangen kleine 4-persoons gondels onder de rails en de rit is vrij gemoedelijk. Het heen en weer zwaaien van de wagentjes is ook niet overdreven spannend, maar het is ook geen slechte baan. Het lijkt enigszins op de Pteranodon Flyers in Universal Studios Islands of Adventure, alleen is die nog kleiner en in principe niet toegankelijk voor volwassenen.

Puss In Boots’ Giant Journey (#1323) is ook weer een hangende achtbaan, deze keer van Zamperla, en als enige achtbaan is deze niet al bij de opening van het park gebouwd. De draaiende lift naar boven is afgekeken van Mack maar geeft wel weer een ander effect. Sowieso zijn de achtbanen in dit park niet zo standaard en dat is wel zo leuk. Er is geluid aan boord en Puss praat ons door de baan, waarbij een boze gans overtuigd moet worden dat we niet haar kinderen komen stelen.

De laatste achtbaan is een Junior Coaster van Vekoma. Enchanted Airways (#1324) gaat nog best op tempo door de baan en ondanks dat het een achtbaan voor kinderen is, is het nog best een pittig baantje.

Het is dan kwart over 12 en we hebben de achtbanen er al op zitten. Het tempo gaat iets lager en we bekijken wat er verder nog aan attracties te vinden is. De shows draaien allemaal niet, vanwege de angst voor Covid. Dat is vooral jammer wat betreft de Waterworld show maar we mogen al blij zijn dat de indoor attracties wel open zijn.

Zoals bijvoorbeeld Shrek 4-D, nu we toch Far Far Away zijn. Deze film met bewegende stoelen is wel identiek aan die in de andere Universal parken, inclusief de woordgrapjes en de voorshow. Maar nog steeds een leuke attractie om mee te pakken.

Transformers The Ride is een hele goede darkride met enorme 3D schermen en buitensporig veel actie. We worden heel wat heen en weer gesmeten in de strijd met Megatron. Gelukkig met goede afloop.

Een van de meest bijzondere attracties is Sesame Street Spaghetti Space Chase. Elmo neemt ons mee op reis door de ruimte en langs een aantal scenes met spaghetti in de hoofdrol. Het verhaal is me niet 100% duidelijk maar bij de macaroni moeten we in ieder geval niet zijn.

Lights, Camera, Action! is een special effects opnamestudio, waar een storm in New York City wordt nagebootst. Weliswaar in attractiepark format, zodat het iedere 15 minuten opnieuw gedaan kan worden, maar best indrukwekkend. Er komt regen, wind, vuur een een heleboel schade aan te pas. Ramen waaien uit de kozijnen, er komt een stalen balk naar beneden en aam het einde komt er een heel schip de studio binnen gevaren. Mooie demonstratie.

In The Lost World vinden we nog de Jurassic Park Rapids Adventure, een wildwaterbaan met een paar aardige effecten. Thomas, Tina en Anna doen ponchos aan. Dat leek me wat overdreven. Het gaat de hele rit goed, totdat we omhoog worden getakeld en van een schans naar beneden glijden. Op het moment dat we het water raken zit ik aan de opening onderin en het water gutst de boot binnen. Ik ben van top tot teen druipnat. Twee uurtjes later is het meeste wel opgedroogd.

De rest van de dag doen we zo goed als alle attracties nog een tweede keer, behalve de rapids adventure. The Mummy komt zelfs 4 keer aan de beurt. Er is nog een mini show met Puss in Boots maar dat is geen spektakel.

Het park sluit om 6 uur en we nemen afscheid. Zaterdag of zondag zien we elkaar weer in Perth. Ik ga wat eten in het Hard Rock Cafe op Sentosa eiland. Jammer dat de Hickary Smoked Combo niet meer op de kaart staat. Het worden de fajitas deze keer. Dan naar het hotel terug om verslag te doen.