Hoewel ik razend benieuwd ben naar Tokyo DisneySea blijf ik vanochtend een uurtje langer in bed. De anderen willen graag om 8 uur bij de ingang van het park zijn en dus spreken we af dat ik later kom. Op het gemak neem ik een goed ontbijt en pak rond 9 uur de trein naar het Disney resort. Daar rijdt een eigen trein een rondje langs het station, de hotels en de beide parken. DisneySea is de derde stop, waar ik even over half 10 arriveer.

Het is druk in het park vandaag, maar bij de ingang is het inmiddels erg stil en ik kan vlot naar binnen. Aan de ingang is nog wifi en ik lees dat de anderen net uit de Raging Spirit achtbaan zijn gekomen en naar Sindbad gaan, helemaal aan de achterkant van het park.

DisneySea ziet er al vanaf het begin compleet anders uit dan ieder ander Disney park, en vanaf vandaag kan ik zeggen dat ik ze allemaal heb gezien. Dit park ziet er zelfs on-Disney uit zou ik zeggen, meer in de stijl van Universal. Wat mij betreft is dat zeker geen degradatie. Na het italiaanse dorp achter de ingang wandel ik door de vulkaan, waar natuurlijk wat foto's gemaakt moeten worden. Ik hoor een toenemend gerommel aan de linkerkant en plots begint de vulkaan vuur te spuwen. Een mooi effect en best indrukwekkend.

Aan de andere kant van de vulkaan loop ik het Arabische themagebied in, ook weer heel mooi uitgevoerd. Het valt al wel meteen op dat het druk is. Bij een stalletje met flesjes drinken staat een rij van zo'n 20 mensen. Aangekomen bij Sindbad zie ik geen bekenden. Tot mijn verbazing staat een wachttijd van 5 minuten aangegeven. Ik vermoed dat de groep al naar binnen is en wacht even aan de uitgang. Als daar niemand verschijnt zoek ik tevergeefs in de omgeving naar het wifi signaal van de router die Andre meedraagt. Er is ook geen andere wifi beschikbaar om een berichtje te sturen en na een half uurtje geef ik het maar op en besluit ik wat attracties op te zoeken.

Ik ga maar in de rij voor de kiddiecoaster Flounder's Flying Fish Coaster (#1316). Deze keer geen Vekoma maar een Togo die er nu eens niet heel afwijkend uitziet. De rij is redelijk lang maar ze weten hier heel knap zo'n kleine achtbaan toch met 2 treinen te laten rijden en dus gaat het nog vrij vlot.

Toch nog maar eens kijken bij Sindbad waar nog steeds maar 5 minuten staat aangegeven. Net als ik naar binnen wil gaan hoor ik bekende stemmen en komt het groepje aangelopen. Het bleek dat ze niet naar Sindbad waren maar een andere ride in de buurt.

Ondertussen heb ik wel een fastpass voor Raging Spirit gepakt maar die gaat pas over een half uur in. We kijken of we ondertussen een attractie kunnen doen waar zij nog niet zijn geweest maar dat lukt niet helemaal. We spreken af dat ik Raging Spirit ga doen en dan naar het restaurant ernaast ga voor de lunch.

Ik kan 5 minuten voor tijd al de fastpass wachtrij in die evengoed nog een meter of 30 voor het station aansluit op de normale wachtrij. Ook hier gaat het goed vlot, mede omdat er met 6 treinen tegelijk wordt gereden, 4 in het station en twee in de baan. Raging Spirit is vergelijkbaar met de Indiana Jones achtbaan van Disneyland Parijs maar voelt een stuk prettiger, zelfs als ik helemaal achterin zit. De baan is ook mooi aangekleed en er zitten een paar effecten in. De looping is van buitenaf nauwelijks te zien. Bij de ingang staat op een bordje wel aangegeven dat ie er is.

Pascal gaat alvast fastpasses oppikken voor de Nemo & Friends SeaRider terwijl we gaan lunchen in het Yucatan Base Camp Grill restaurant. Dan hebben we nog voldoende tijd voor Aquatopia, wat in eerste instantie lijkt op Autopia maar dan met bootjes. De boten blijken echter zelfstandig over de bodem rijdende wagens te zijn, zoals bij Pooh's Honey Hunt gisteren. Ook hier weer erg goed uitgevoerd al is het in de open ruimte wat lastiger om de rit verrassend te laten zijn.

We pakken ook de DisneySea Electric Railway nog even mee. De trams lijken wat op de cablecar wagens van San Francisco maar we worden gedropt in het themagebied dat is gebaseerd op New York. Ook dit gebied is weer erg gedetailleerd gemaakt, inclusief de lawaaiige metrolijn boven de straat. We lopen eerst echter terug naar Port Discovery voor de Nemo attractie. Deze lijkt qua opzet op de Sea Odyssey attractie in PortAventura in Spanje maar wel met wat extra elementen zoals twee rijen van 'vensters' langs de bovenkant van de onderzeeer waardoor we ook omhoog zicht hebben op het zeeleven als we er onderdoor varen. Het verhaal is best leuk maar lastig te volgen in het Japans.

Bij The Tower of Terror pakken we weer een fastpass, die pas na 9 uur te gebruiken is. Rudy, Hilde en Pascal willen de toren nu alvast een keer doen en we splitsen weer even op. Intussen doe ik met Andre de 20.000 Leagues Under the Sea attractie. Erg mooi gethematiseerd en behoorlijk realistisch gemaakt, in Jules Verne stijl dan natuurlijk. Het enige probleem is dat het zicht aan de zijkanten van de duikboot niet ideaal is en je dus niet alles meekrijgt.

Helaas is de hoofdattractie van dit deel van het park gesloten wegens onderhoud, maar dat was al bekend voor vertrek. The Journey to the Center of the Earth moet erg mooi zijn. Zo is er altijd wel een reden om eens terug te komen.

De darkride van Sindbad's Storybook Voyage doet vaag denken aa Fata Morgana, maar dan met kleine mannetjes met een groot hoofd. Deze animatronics bewegen behoorlijk realistisch, veel beter dan een hele arm die beweegt hebben deze schouder, elleboog en pols scharnierpunten. En er zijn er honderden van. Mooi gemaakt.

De grote Festival of Mystique show gaat zo langzamerhand beginnen en we zoeken een plekje. Tegen de vulkaan aan bevinden zich een aantal gebouwen die samen Fortress Explorations vormen. Ik had van JC de tip gekregen daar te gaan kijken omdat er allerlei leuke kleine interactieve elementen zijn, zoals een zonnestelsel waar je de planeten kan laten ronddraaien, een hoge slinger en een camera obscura. Voor uitzicht op de show gaan we aan de andere kant van het meer staan.

Toevallig staan onze vrienden net een paar rijen voor ons te kijken. Rudy heeft een Nederlands stel gevonden waar we na afloop van de show nog even mee staan te kletsen. De show zelf vind ik persoonlijk niet enorm boeien maar er wordt wel een spektakel van gemaakt.

Met de groep van 8 intussen lopen we naar de Venetian Gondolas voor een gondeltochtje in de schemering. Het wordt nog best gezellig op het bootje. Als de dame met peddel op de voorplecht gaat zingen barst de vulkaan nog maar eens uit en overstemt bijna alles.

Voor het diner gaan we naar Vulcania Restaurant, volgens JC de beste keus om hier te eten. Het aanbod is prima, ik kan niet echt kiezen en neem de dumplings, de gefrituurde kipstukken, een kom rijst en mini loempia's. En het gaat allemaal nog op ook. Heel merkwaardig dat iedere 20 seconden een viertal bonken vanuit de vloer te voelen is. We vermoeden dat het de 20.000 Leagues Ride zal zijn maar raar dat dat zo te voelen is.

Ondertussen is het gaan regenen, steeda wat harder en we zien steeds meer paraplu's voorbij komen. Nu steken japanners al bij de eerste druppels meteen een plu omhoog dus het zegt nog niet veel. Bij directe zon trouwens ook.

Er is niet meer heel veel tijd over om alles te doen. De grootste nog overgebleven attracties zijn Soaring, Toy Story Mania en Indiana Jones Adventure. Er zal dus gekozen moeten worden. De anderen hebben Indiana Jones al gedaan vandaag. De rit met jeeps schijnt wel heel aardig te zijn, beter dan de Dinosaur Ride in Florida, maar dat is ook niet heel moeilijk.

Vanwege de regen hebben Andre, Wim en ik eigenlijk geen zin om 90 minuten buiten in een rij te gaan staan. Nadat we heel even in een winkeltjes het ergste afwachten besluiten we verder te gaan. Toy Story Mania heeft ook een rij van ruim een uur maar dat is tenminste overdekt. Althans, dat dachten we. Een groot deel van de wachtrij is wel onder een dak maar het middelste stuk heeft alleen bogen, zonder afdakking. Als we eenmaal het gebouw zelf binnenlopen blijkt een groot deel van de ruimte niet gebruikt te worden. Niet heel handig want anders hadden we droog gestaan.

De attractie zelf is een schietattractie, gelijk aan die in Florida. Altijd leuk om te doen, zeker als je wint :)

We kijken nog heel even bij Soaring maar de wachtrij is inmiddels afgesloten dus we lopen door naar The Tower of Terror. De anderen die hem eerder vandaag deden vonden hem nogal tegenvallen. Het is inderdaad een ander verhaal dan de andere towers die we eerder hebben gedaan maar wat mij betreft zeker niet minder. De voorshow over een kado gegeven behekst beeldje is al erg sterk. We hebben het nog een tijdje over hoe het in elkaar steekt. De rit zelf ook echt niet verkeerd. Een attractie als deze is altijd een beetje beperkt in de mogelijkheden. Misschien hebben ze niet alles eruit gehaald maar ik vind het juist leuk dat het eens een ander verhaal is.

Dan beseft Andre dat hij zijn GoPro in het schuilwinkeltje heeft laten liggen. Beter laat dan nooit. Met veel pijn en moeite legt Andre in de winkel uit wat hij mist maar het meisje achter de balie snapt er niet veel van. Via een vertaal-app laat hij het probleem lezen. Dan zegt ze ineens in perfect Engels 'Ah yes, just wait a minute please' en gaat ze even bellen. We worden doorverwezen naar guest relations maar het is nog niet duidelijk of de GoPro daar is afgeleverd of dat we daar nog eens moeten vragen. Gelukkig blijkt het eerste het geval en kunnen we de camera weer meenemen.

DisneySea is mij, buiten de enorme drukte, erg goed bevallen. Een aantal van de anderen is minder enthousiast. We zijn het er in ieder geval over eens dat het qua thematisering een geweldig goed park is. De klacht is dat er te weinig grote attracties zijn. Zelf vind ik dat wel meevallen. Ook de kleinere attravties zijn leuk genoeg en ook al is dan het type attractie niet uniek, de uitvoering maakt ze toch speciaal. Daarbij hebben we makkelijk een dag kunnen vullen en dan hebben we maar 1 show bekeken. Bovendien zou Journey to the Center of the Earth er normaal gesproken nog bij zijn. En ook alleen al het rondkijken en de kleine interactieve spellen doen maakt het voor mij wel een toppark.

Morgen even kijken of ik de ontbrekende atttacties in DisneySea nog wil gaan proberen of alleen naar Disneyland ga.