Van Osaka naar Hiroshima is zo'n 250 km rijden maar met de Shinkansen gaat het vrij vlot. Twee zaken maken het alleen iets ingewikkelder: voordat we het station hebben bereikt moeten we al twee andere treinen hebben en we willen onderweg nog Himeji Central Park bezoeken.

Zo loopt het toch nog tegen half 11 als we op het station van Himeji aankomen, waar we de bagage voor de volgende ochtend in een locker stoppen. De rest van de koffers reist per Takyubin door naar het hotel. We kopen een combiticket voor de bus, entree tot het park en armbandjes voor alle attracties voor 7000 yen, zo'n 65 euro. Met de stadsbus worden we verder naar het park gebracht, waar we al met al ook nog een half uur later arriveren.

Als we binnenkomen valt direct de Jet Coaster (#1301) op. De fel oranje achtbaan van de Japanse firma Meisho is in 1984 gelijk met het park zelf geopend en daarmee dus ook de oudste achtbaan. Het hele park is zo goed als uitgestorven, er zijn misschien 50 bezoekers in totaal. We kunnen dan ook direct instappen en meer dan ons zestal stapt er niet aan boord. Jet Coaster is ruim een kilometer lang maar heeft een hoogteverschil van een meter of 15. Het gaat dus niet heel hard en de baan is meer grappig dan spannend te noemen.

Imorinth (#1302) is een standaard wacky worm achtbaan van Pinfari. Het meest bijzondere is dat er maar 1 rondje wordt gereden, wat in Japan heel gebruikelijk is.

De achtbaan van Togo heet Hurricane - Screw & Loop Coaster (#1303). Het ziet er beter uit dan het is. Na de lifthill gaat de trein door een looping, direct gevolgd door twee kurketrekkers. Er zit maar 1 vervelende knik in de baan net voor de tweede kurketrekker.

Het park heeft nog een tweede achtbaan van Meisho. De muisachtbaan heet Labyrinth (#1304) en heeft een totaal andere layout dan de gebruikelijke wild mouses. De bochten zijn zelfs gebanked wat in dit geval wel erg prettig is.

Wim heeft nog niet eerder een Enterprise gedaan. Het zijn ook niet mijn favoriete attracties maar we zijn er nu toch. Ik ben geen kenner maar de gondels lijken mij van Schwarzkopf te zijn. Het rad gaat niet helemaal vertikaal wat zorgt voor een rare zwabberbeweging bij het laatste stuk naar beneden.

De Free Fall Tower van Intamin is (ook) nog een attractie uit de oude doos. We horen een hoop gerammel en klonk geluiden bij het naar boven gaan. De lift is erg vlot en bij het afremmen ervaren we zelfs enige airtime. Het meest angstige moment is als de kooi naar voren rolt tot aan de dropschacht. Daarna vallen we een eindje naar beneden en rollen door op ons rug.

De beste achtbaan van het park is zonder twijfel Diavlo (#1305), de inverted van B&M. Hoewel de track er wat roestig uitziet is de rit uitermate soepel. Er is echt zo weinig volk in het park dat we tweemaal achtereen frontseat rijden en er verder ook niemand in de trein zit. De rit is vergelijkbaar met de B&M Batman achtbanen met een behoorlijk intense eerste helix.

Het reuzenrad biedt een mooi uitzicht over het hele park, het dorp er naast en de bergen er omheen. Een ronde duurt maar liefst 20 minuten. In die tijd zien we iedere achtbaan maar 1 keer vertrekken, zo stil is het hier.

We lopen net tegen de start van een show met honden aan. De tribune is voor minder dan 20% gevuld. De uitvoering van de show is nogal chaotisch, er gaat het een en ander mis en de grappen in het Japans komen natuurlijk niet over. Halverwege loopt er een klein jongetje het podium op om met een hondje te spelen. De show past wel bij het park. Het is zeker niet slecht maar het komt allemaal wat onhandig over.

De meesten van de groep gaan de safari per bus doen. Voor mij hoeft dat niet zo. Eigenlijk zouden we nier meer zo met dieren moeten omgaan. Rudy en ik doen de Jet Coaster nog maar een keer.

Er zijn een paar spookhuizen ingericht. Niks voor mij maar Rudy gaat er een proberen. Het scheen best leuk gemaakt te zijn. Ik kon buiten de geluidseffecten horen.

Als de anderen terug zijn gaan die ook nog even de spookhuizen langs. Rudy vertelt ineens dat hij juist 2 europeanen met haast zag binnenkomen. Een daarvan had een t-shirt aan van Lech Coaster. Ik wist van facebook dat Bruno en Anita in de buurt waren dus ik ging even op zoek. En ja hoor, zij waren vandaag eerst naar Brazilian Park geweest en nu nog snel even in Himeji Park voor de ontbrekende Free Fall en de Diavlo achtbaan. Grappig om elkaar hier tegen te komen, in een park waar niet heel veel toeristen naar toe komen.

Op de parkeerplaats liggen supports en track voor nog een achtbaan. Waarschijnlijk komt er dus binnenkort een zesde achtbaan in het park bij.

Dan gaan we met de bus en trein door naar Hiroshima. We komen nog voor 6 uur aan en er is een achtbaantje in de haven dat om 8 uur sluit dus we besluiten om dat proberen te halen, na in hotel te hebben ingecheckt. We komen kwart voor acht aan maar nu blijkt dat de meeste attracties al om 6 uur sluiten.

Morgen gaan we de stad verder verkennen.