ViaSea

20-09-2018
Vandaag vertrekken we om half 9 weer uit het hotel om een uur later bij ViaSea aan te komen. Dit park is onderdeel van de Via Development Group en ligt aan de jachthaven waar een fraai winkelcentrum is gebouwd.

Voor openingstijd hebben we een ERS op de Red Fire (#1102) gelanceerde achtbaan. Ik zit bij de eerste rit en bij de lancering wordt nipt de top van de tophat gehaald. Het is een prettige rit met twee inversies waarvan de tweede een hele langzame is. Mooie achtbaan maar hij haalt het niet bij Hyper Coaster eerder deze week.

Bij de rit na mij zit er meer gewicht in de trein. Onder luid gejuich van de ECC’ers komt deze dan ook achteruit terug het station in gerold. Het personeel kijkt een stuk minder blij. Of dit nu komt omdat ze zich zorgen maken over de techniek of omdat ze zich schamen t.o.v. een groep \'professionals\' weet ik niet maar degenen die het overkomt hebben het hier nog de hele dag over. Na wat overleg en gerommel door het technische personeel wordt opnieuw gelanceerd en opnieuw komt de trein niet over de top. Terug in het station worden de achterste 2 passagiers gelost en dan lukt het wel.

Na nog een mislukte poging met een volgende compleet gevulde trein wordt besloten om de achterste rij voor de rest van de ERS leeg te laten. Het duurde even maar uiteindelijk kan Bill zijn 2000e achtbaan bijschrijven. Na 4 ritten Red Fire zit de exclusieve tijd er voor mij weer op.

De Spinning Coaster (#1103) hier is identiek aan die van Park Lunasan gisterenavond. Het is een simpele 8 die wordt afgelegd zonder bijzonder veel te draaien.

Family Coaster (#1104) is een Intamin achtbaan die vergeleken wordt met Mine Train Ulven in Bakken. Het is een behoorlijk lange en soepele baan met aangenaam bochtenwerk.

Ook ViaSea trakteert ons op lunch, in dit geval köfte rollen met cheesecake en fruit als desert. Ik heb vandaag een luie dag en waar de meeste andere nog een tiental of meer rondjes Red Fire maken bezoek ik met James en Scott het naastgelegen aquarium. Het blijkt een flink groot en uitgebreid aquarium met een 88 meter lange onderwater tunnel als grootste trots.

Na een rondje reuzenrad trekken we de marina in en ploffen neer bij de North Shield pub aan het water. De marina is eigenlijk de moneymaker van ViaPort development en het attractiepark en aquarium zijn publiekstrekkers. De marina is schitterend maar de winkels hier zijn meer gericht op de eigenaren van de miljoenenjachten die hier in de haven liggen.


























Crazy Park

20-09-2018
Om 3 uur vertrekt de bus naar de ViaPort mall voor de 2 coasters van het naastgelegen Crazy Park. Daar aangekomen blijkt de spinning wacky worm nergens te bekennen. Er is een deel van het park afgesloten maar ook daar steekt geen zichtbaar stuk track bovenuit.

We zullen het dus moeten doen met Dragon (#1105), een elektrische ovale Go Gator type achtbaantje. Er worden slechts 3 personen tegelijk toegelaten waarvan de eerste groep van drie de volle 10 ronden worden rondgestuurd. Justin grijpt in want op deze manier gaat het erg lang duren. De volgende ritten worden daarom beperkt tot één rondje.

Het deel van het park dat open is biedt verder o.a. een booster en een breakdance maar de opdracht was om snel weer te vertrekken. Uiteindelijk duurt het toch nog aardig lang voordat we weer op de bus stappen.










MOI Park

20-09-2018
De laatste stop van de dag is Moi Park in de Mall of Istanbul. Het verkeer zit redelijk goed mee en we arriveren mooi op tijd. De ontvangst is bijzonder hartelijk. We krijgen allemaal weer een kaartje voor de 2 achtbanen en voor Haunted House. Die laatste is deels een doorloop spookhuis met acteurs dus ik sla deze toch maar over.

Pir Döndü (#1106), de Spinning Coaster, heeft een unieke layout en maakt goed gebruik van de ruimte van het Moi Park. De baan doet denken aan Spin Gear van het voormalige Sega Republic in Dubai maar is qua rit een stuk interessanter. Met 4 personen in het treintje spinnen we niet bijster veel maar het is wel een heel soepele prettige rit.

De meesten van de club staan nog in de rij dus ga ik op zoek naar het andere achtbaantje. De Çuf Çuf (#1107) bestaat uit een lifthill en een helix en ziet er onschuldig uit. De werkelijkheid is echter anders want de snelheid bouwt in de krappe helix flink op en dan knalt de trein rechtsaf het station door. Ik zit rechts van de balk met de beugel en klap daar hard tegenaan. We krijgen 10 rondjes op de baan waarbij iedere ronde pijnlijker lijkt te worden maar ook de lachspieren triggert. Helaas is de Samsung Galaxy minder blij met Çuf Çuf en er zit een enorme barst in het scherm.

In plaats van het Haunted Hotel doe ik de Darkride schietattractie. Dit blijkt een goede keuze want het is een erg leuk opgezette rit. Ik ben nog steeds geen beste schutter maar 10150 blijkt nog niet eens heel verkeerd te zijn. Mijn buurman Michael heeft echter met ruim 16000 punten de hoogste score van het seizoen gehaald.

We willen nog een keer in de spinning coaster en melden ons bij de balie om meer credits op het kaartje te zetten. Dat blijkt om onduidelijke reden niet zo eenvoudig te zijn. Nadat ik de benodigde punten heb bijgekocht wil Michael hetzelfde doen. De manager is intussen gebeld en die komt ons oppikken, ik krijg mijn geld terug en we worden via de uitgang naar de achtbaan geleid. Hier treffen we meerdere ECC’ers die een aantal ritten achter elkaar maken. Met 3 personen spint de coaster al een stuk beter maar het wordt pas echt extreem als we met 2 personen links in de trein gaan zitten.

Dan worden we ook nog uitgenodigd om met de hele club in het restaurant op de bovenste verdieping te gaan dineren. Zo worden we verrast met een uitgebreid 3 gangenmenu. Ik kies voor de gevulde aubergine die verrukkelijk smaakt. Het is ongelovelijk hoe gastvrij men hier is, het hele bezoek is voor de hele club gratis geweest. We sluiten af met een groepsfoto in het park en bedanken de staff met een daverend applaus. En terecht want niet alleen is Moi Park gestvrij, het heeft ook een verzameling prima rides en een erg toffe achtbaan!