Plopsa Coo

31-03-2012
Het is vandaag een bewolkte regenachtige dag in de Belgische Ardennen. Het is tevens het eerste weekend van het jaar waarop de Plopsa parken open gaan. Die combinatie zorgt ervoor dat er meer personeel dan bezoekers rondloopt in PlopsaCoo. Personeel overigens dat zeer vriendelijk en behulpzaam is overal.

We komen vooral voor Vicky The Ride (#745), een Gerstlauer spinning coaster in het thema van Wicky de Viking, die vorig jaar is toegevoegd aan het attractie aanbod. De baan staat prominent aan de ingang van het park op liefhebbers te wachten. Zo nu en dan zien we een wagentje de baan afdalen en het ziet er allemaal netjes en gemoedelijk uit. We stappen enthousiast de wachtrij in en kunnen in één keer doorlopen en instappen.

Nadat we soepeltjes de lifthill omhoog zijn getakeld blijkt het toch niet zo'n heel goed idee te zijn om met z'n tweeën aan één kant van het treintje te gaan zitten want al bij de eerste bocht raken we in een spin die daarna alleen nog maar sneller gaat. Bij geen van onze voorgangers heb ik gezien dat de karretjes extreem hard ronddraaien maar wij hebben het meteen weer voor elkaar. Het gevolg is dan ook al dat we nog niet halverwege zijn als Hellen al ziek van draaierigheid wordt. Het spinnen gaat door tot in het station en als we eenmaal zijn uitgestapt gaan we eerst een half uurtje in het restaurant zitten om bij te komen.

Dan lopen we een rondje door de rest van het park maar het weer en de afwezigheid van bezoekers maakt het niet echt aantrekkelijk. We doen een rondje in Coaster Schtroumpfeur en dat is nog steeds een prettig ritje. Het valt ons op hoe klein het park eigenlijk is, we zijn zo weer terug aan de voorkant.

Ik ga nog even alleen een ritje maken op Vicky en deze keer gaat het een stuk rustiger. Omdat er nog geen mens staat te wachten in het station kan ik voor een tweede en daarna nog voor een derde rit blijven zitten. Na vier keer is het wel weer even mooi geweest en stap ik weer uit. Net als ik het station uitloop zie ik Jules van Themepark.nl met een vriend de wachtrij inlopen. In het restaurant doen Hellen en ik een bakkie en schuift Jules ook nog even gezellig aan voor een babbeltje. Kleine wereld toch, die van de achtbaanliefhebbers.

De berg waarlangs de kabelbaan loopt is in mist gehuld dus voor het uitzicht hoeven we die vandaag niet te doen. Ook de rodelbaan trekt ons vandaag niet zo en dus nemen we al wat vroeg in de middag weer afscheid van Plopsa Coo om naar een hotel in de buurt te rijden.