Fantasiana

04-09-2010
Een dag later dan gepland vangen we vandaag de thuisreis aan. Vanuit Bohinj dalen we de berg weer af naar de snelweg en al snel bereiken we de bijna 8 kilometer lange Karawankentunnel op de grens van Slovenië naar Oostenrijk. Het regent helaas al bijna de hele ochtend. Wel een fraai gezicht, die laaghangende wolken om de bergen en soms ook in de dalen.


Na drie uurtjes rijden komen we in de buurt van Salzburg en gaan van de snelweg af op zoek naar Erlebnispark Strasswalchen. Het park is zonder TomTom (we hebben nu Oost-Europa en West-Europa even niet) nog niet zo eenvoudig te vinden. Eenmaal daar blijkt het parkeren gratis, dat is altijd netjes. Het klaart intussen ook weer wat op en we stappen met goede moed de poort binnen.


Na het afrekenen van 14 euro per persoon gaan we via het entreegebouw, tevens souvenirshop, het park binnen en komen uit op wat een soort main street voorstelt. Hier vinden we een theater, een restaurant en een aantal shops. Het is, waarschijnlijk mede dankzij het weer, erg rustig hier.


We slaan links af, daar staat de enige achtbaan die het park rijk is. Daarover dadelijk meer. Naast de achtbaan bevinden zich nog twee botsauto attracties, een glijbaan en een mini reuzenrad. Strasswalchen is duidelijk ingesteld op de kleine bezoekers.


Omdat we niet weten hoelang Wild Train (#686) nog in bedrijf blijft wordt dit de eerste attractie van de dag. Ook hier is het nog heel erg stil en we kunnen dan ook meteen instappen. Wild Train is een achtbaan van de betrekkelijk onbekende Russische bouwer Pax. Er zijn slechts 19 achtbanen wereldwijd operationeel van deze bouwer, waarvan slechts 7 buiten groot USSR. We zitten helemaal achterin. De rit is behoorlijk stevig en wild maar niet ruw. Zeker achterin op een aantal punten nog een fijne dosis airtime. Deze versie lijkt in ieder geval een stuk minder lomp dan z'n broertje in Parc Saint Paul.


Aan het andere uiteinde van de main street vinden we, na een hapje en drankje, een uitgebreid sprookjesbos met veel bewegende voorstellingen. Veel sprookjes kunnen in beweging worden gezet met een knop, waarbij een deel van het verhaal wordt verteld. Het ziet er erg goed verzorgd uit en lijkt veel op de displays die we ook van Europapark kennen.


Langs het piraten schommelship en om het meertje heen komen we bij de Safari Vlotvaart. De vlotten hebben ieder een eigen elektrisch aangedreven schoepenrad achterop die door de operator met een reflecterend bordje wordt gestart. Aan het einde van de vaart wordt de motor weer middels een knop aan het dak uitgezet. We vragen ons af wat er gebeurt als een bezoeker halverwege zelf op die knop zou drukken.


De vlotten varen het hele meertje rond, langs een aantal safari scenes met olifanten, giraffes, leeuwen en dergelijke. De meeste dieren en mensen animeren. Ook deze rit is voor kinderen erg leuk gemaakt.


Deze scene komt wel heel erg bekend voor. Er blijken wel meer ideeën geleend van de grote parken want even verderop komen we ook een opgehangen haai tegen die ons sterk aan die van Universal doet denken.


Van de Safari Vlotvaart stappen we in de Safari Jeeprit. Tenminste, we passen als twee volwassenen maar net in de jeep met dak. De rit zelf is niet bijster bijzonder en nogal kort.


Wel bijzonder en lang is een van het parks sterattractie Sindbads Abenteuer. Deze darkride van I.E. Rides, die wel iets wegheeft van Fata Morgana, verrast enorm. De animatronics bewegen goed, de effecten zijn erg mooi en de wagentjes zelf draaien en rijden prima soepel. Helemaal niks mis met deze attractie. Het is zo leuk dat ik gelijk nog een keer instap.


Sindbad geeft ons instructie voordat we vertrekken.


Ook erg gezellig is het paddenstoelendorp met kabouters en bosbewoners. Er zijn vele in detail uitgewerkte paddestoelen die hun beroep uitoefenen.


Hierboven beweegt de Schneckenbahn monorail. Het past allemaal mooi bij elkaar.




Nieuw en een van de andere topattracties van Strasswalchen is Schloss Dracula. Wat we ons hiervan moeten voorstellen is niet helemaal duidelijk. Het blijkt een soort loopspookhuis te zijn waarbij de hele groep bezoekers langs een groot aantal scenes wordt geleid die stuk voor stuk door de operator worden gestart. Hoewel een aantal van de scenes heel aardig zijn uitgevoerd met windeffecten of bewegende vloerdelen is de overgang van de ene naar de andere scene nogal klungelig. Er zitten teveel dode momenten in voordat de hele groep klaarstaat voor de volgende actie. Al met al geen grote topper wat mij betreft maar wellicht moeten ze nog wat meer handigheid krijgen.

Na een extreem kort ritje in de old-timers wil ik graag op de weg naar de uitgang nog een rondje Wild Train meepakken. Helaas begint het op dat moment weer wat te regenen en op het moment dat ik wil instappen wordt de baan stilgelegd. In de regen draait de achtbaan dus niet. Ook na het nemen van een kopje koffie is het nog niet droog en dus rijden we maar door richting Bad Wörishofen op zoek naar een slaapplaats.

Erlebnispark Strasswalchen heeft een heleboel aardige attracties waarvan een aantal ook (gedeeltelijk) indoor. Meestal zijn er voor ons in dit soort kleine parkjes niet zoveel attracties die voldoende aantrekken om te doen maar dit park vormt een positieve uitzondering. Jammer alleen dat de meeste ritjes erg kort zijn. Dan is het wel prettig dat er ook geen wachtrijen zijn.

Nadat we per ongeluk in München terecht komen, in plaats van er omheen te rijden, vinden we niet meteen de juiste weg naar Bad Wörishofen. Ondertussen moet er ook wel weer iets gegeten worden. Na enig zoekwerk treffen we een pizzeria in een dorpje van de snelweg af. Ze blijken daar ook kamers voor een nacht te verhuren dus we besluiten maar te blijven en morgen uit te zoeken hoe we precies verder moeten rijden.