Holiday Park

29-04-2002
Het oorspronkelijke plan was om na Europapark weer in Strasbourg te overnachten maar dat gingen we dus in ieder geval niet doen. Daarom zijn we 's avond meteen door naar Hassloch gereden om daar een hotel te zoeken. Hoe het kan weet ik niet maar alles zat vol. Tegen 11 uur zijn we dan toch in een zeer luxe hotel in Neustadt tercht gekomen.

's Morgens op de parkeerplaats van Holidaypark zagen we al meteen dat het niet druk was in het park. Ook aan de poort stond geen mens.



Dat zal ook met het weer te maken hebben gehad. Onderweg van het hotel naar het park hadden we nog flinke regenbuien, nu was het gelukkig droog, en dat bleef ook zo. Tenminste ...



Om het nog even spannend te houden rennen we niet meteen naar Expedition GeForce, een beslissing waar ik later spijt van zou krijgen maar daarover straks meer. Waar we wel meteen tegenaan liepen was de Free Fall Anubis Free Fall Tower, een imposante tower. De hoogte weet ik niet precies, hij oogt ongeveer hetzelfde als Dalton Terror in Six Flags Belgium.



Stephanie en ik zijn bezoeker 7 en 8 van die dag voor deze attractie. En het is al 11 uur.

Dan begint er vlakbij een show: de Aquascope. Op de maat van de muziek wordt een behoorlijk groot waterorgel bediend. Wel aardig maar niet spectaculair. De pakweg 15 mensen die in de zaal zitten kunnen ternauwernood een applausje opbrengen.



In plaats van linksaf voor GeForce gaan we de rechterkant van het park bekijken. We komen op een pleinte rond een carroussel dat, met wat meer publiek en een beetje zon, er best gezellig uit kan zien. Niet te missen is Burg Falkenstein, een vrij omvangrijke darkride maar helaas net niet de echte spectaculaire scenes die we in Europapark wel hebben gezien.





Als we doorlopen komen we bij de waterski show, helemaal achterin het park. Deze is net al begonnen dus nemen we niet plaats op de tribune maar aan de zijkant van het meer. Deze show is verassend leuk, gevarieerd, speels en er zit een verhaallijn in. Er is ook oog voor het publiek aan de zijkanten.



Onderweg waren we al de Super Wirbel (#40) tegen gekomen, op de terugweg maar eens uitgeprobeert. Dat valt niet tegen, de baan is in elk geval een heel stuk soepeler dan de Tornado in Walibi Belgium. Net als de Tornado moeten de beugels per coach worden opengedaan met een voetpedaal.





De Bounty Tower is een condor. Mijn eerste condor trouwens en hoewel niet erg intens, het is best wel hoog als je gevoelig bent voor hoogtevrees. Deze heeft leuk aangeklede karretjes.



Stephanie en Birgit gaan daarna in de City Jet. Kan iemand me trouwens vertellen hoe zo'n soort attractie heet ?



Holidaypark heeft een leuke log flume. Het foto-moment zit al erg vroeg in de rit, na de eerste, niet erg hoge drop. Daarna volgen nog een paar leuk gethemede stukken waar de boot in het donker wordt omgedraaid zoals dat ook op de Crazy River in Walibi Holland gebeurt. Maar dan leuk dus ...







En dan ... komen we toch bij Expedition GeForce (#41) terecht. Hier komen we ook een clubje themeparkers tegen die ook na Europapark een dagje Holidaypark meepikten.



Even moed verzamelen en dan gaan Stephanie en ik de wachtrij in. Die is overigens zo goed als leeg. We besluiten meteen voor frontseat te gaan om die 82 graden drop met een bite eens goed mee te kunnen maken. We moeten twee treintjes wachten en stappen vol verwachting in. De lifthill is erg snel, we gaan als een speer omhoog ...



En dan dus die drop. Wat moet ik hier nou van zeggen. Uniek, ongelovelijk, zeer zeer speciaal en veel te snel voorbij. Natuurlijk wel meteen de handen omhoog.



De rest van de rit valt er ook nog genoeg te genieten, de trein blijft goed op tempo en zoals bekend een hoop airtime.



Om die airtime nog eens goed te bestuderen willen we een tweede rit achterin proberen. Helaas treed er op dat moment een storing op. Niks aan de hand, dan wachten we wel even maar na een half uurtje worden de mensen weggestuurd. Nog geen kwartier later zie ik een lege trein voorbij komen en daarna eentje met mensen erin. Dus maar weer het station ingelopen. Helaas, weer storing. De beugels willen in het station niet vanzelf meer open en dus met er iemand langskomen met een soort accu en een kabel die hij op iedere coach aansluit waarop de beugels zich dan toch openen.
Er wordt een paar keer een lege trein omhoog gestuurd maar niet naar tevredenheid. Dus wordt er gevraagd even geduld te hebben, de trein wordt gewisseld. Best leuk om eens te zien maar ik zat er toch liever in. Ook de nieuwe trein gaat natuurlijk eerst leeg omhoog en ... deze blijft steken in de remsectie tegenover het station. De remmen blijven de trein steeds vastgrijpen. Na vier testritten wordt het er niet beter op en zo worden we na een uur wachten voor de tweede keer uit de wachtrij gestuurd.

Dan maar eerst de rest van het park bekijken. Ondertussen speelde zich op het podium tegenover de GeForce zich iets anders af. Wat er precies gebeurde weet ik niet maar er werden een aantal mensen uit het publiek op het podium gehaald. Driemaal raden wie ... inderdaad.



Een ritje op de Spinning Barrels gedaan maar daar valt weining over te zeggen, het is een breakdance zoiets als Sofie's Bathtubs in Warner Brothers Germany. De rapid river is een behoorlijk wild exemplaar. Niet zo nat als de Descente du Styx of de Radja River maar toch een heel behoorlijke.



Holidaypark heeft ook een stukje Sneeuwdorp, in de zomer toch een winters tafereel. Ook een treinbaantje gaat door dit witte landschap. Erg leuk gemaakt maar het is een beetje een klein hoekje geworden, het had meer indruk gemaakt als het wat grootser was opgezet.



De mascotte van Holidaypark is een papegaai, ze hebben hier ook een papegaaienshow. Het wordt misschien wat saai en ik wil echt niet alleen negatief zijn maar ook deze show is het net niet helemaal. De truukjes worden snel na elkaar afgewerkt en er zit nog weleens een twijfelpapegaai tussen die dan weer een handje moet worden geholpen.



Kanalfahrt dan maar, een boatride, kan ons niet echt bekoren. Het ziet er eerlijk gezegd een beetje oud en armoedig uit en de rit duurt me eigenlijk te lang.



En kijk, Expedition GeForce doet het weer. Snel in de rij aanschuiven, nou ja, rij. Maar nee hoor, het mocht niet zo zijn, alweer storing. Deze keer maar niet gewacht tot ze na een hoop knoeien alsnog de mensen wegsturen en zelf maar weer afgedropen. Echt heel erg balen want met 1 ritje kun je niet echt een oordeel over een baan geven. Zodoende staat Silver Star bij mij nog op plaats 1, dan Goliath en als derde pas GeForce. Het is een schitterende baan maar hij moet het wel doen.

We doen nog een rondje op de log flume, die is ook een tweede keer erg leuk. En dan zit het er weer zo'n beetje op. De Free Fall blijkt als we richting uitgang lopen om half zes al dicht gegaan. Op de parkeerplaats treffen we weer het clubje themeparkers, Birgit krijgt van Blaaskaak een ballonnen mickey/hidden mickey. Mickey doet het nog steeds trouwens ...



Morgen: Phantasialand.