PowerPark

06-07-2016
Officieel is de zon om 23:35 onder gegaan en om 3:45 weer op maar in de praktijk wordt het 's nachts niet donker hier. Ik heb er weinig last van gehad en heb prima geslapen. De ontbijtruimte bevindt zich in het hotel ongeveer een kilometer verderop, naast het park. Het ontbijt zelf is erg goed, nog beter dan gisteren. Zeker geen klagen wat dat betreft. Het is al wel direct aan het motregenen en het zal de hele dag een beetje druilerig blijven helaas. Toch denk ik dat we qua weer nog niet mogen klagen tot nu toe.

Nadat we terug in de cabins de bagage weer bij elkaar hebben geraapt worden we door de bus bij de ingang van PowerPark afgezet. Daar worden we na korte tijd opgehaald door een parkmedewerker. Zijn tekst is vrij kort en bondig. Het eerste half uur is het park nog gesloten en hebben we als club 3 achtbanen voor ons alleen ter beschikking. Het park kent een aantal kartbanen waaronder de grootste van Europa en een aantal attracties is ook in racing thema uitgevoerd.

Zo ook de trein van eerste van de 3 banen: de voorkant van Cobra (#967) trein stelt een formule 1 wagen voor. Deze boomerang coaster is verrassend soepel en best een prettige baan. Ook verrassend is de rookwolk die net achter het station de ruimte vult waar de trein doorheen vliegt.

Eén rondje is hier wel genoeg en ik loop snel door naar Thunderbird (#968), de houten achtbaan van Great Coasters International uit 2006. Ik hou enorm van houten achtbanen en die van GCI zijn meestal lekker wild en snel maar nooit pijnlijk ruw. Thunderbird is uitgerust met zogenaamde Millenium Flyer treinen, zoals bijvoorbeeld ook Thunderhead in Dollywood en onze eigen Troy in Toverland, en dat betekent dat iedere rij een eigen ophanging heeft en niet snel zal gaan schudden. De baan is natuurlijk nog maar koud gestart en is inderdaad nog niet lekker op tempo. Toch is het meteen al een erg plezierig baantje met mooie scherpe bochten en fijne venijnige heuvels. De eerste rit doe ik direct voorin. Om niet het half uur exclusieviteit te verdoen met heen en weer lopen doe ik Thunderbird meteen nog maar 2 keer, beide keren meer van achteren. Deze woody haalt niet mijn top-10 favorieten maar ik weet wel meteen weer waarom ik hout zo leuk vind.

Ook Junker (#969) hoort bij de 3 achtbanen die voor Rollercoaster Friends is gereserveerd. Dit betreft een nogal complex uitziende baan van Gerstlauer die vorig jaar hier is geopend. Ook hier begin ik met een rit voorin. Wat een goede achtbaan is dit zeg!
Uit het station dropt de trein naar een lanceertrack en wordt dan in 1,9 seconden naar ruim 104 km/u gebracht. Na een top-hat element volgen een aantal mooie ruime inversies waaronder eentje die behoorlijk lang ondersteboven blijft hangen. Ook een tweede rit volgt meteen hier achteraan en dan is het half uurtje wel voorbij.

We passeren de spinning mouse achtbaan Neo's Twister (#970), een exemplaar van de Italiaanse makers Fabbri. Er blijken al zo'n 15 van dit merk en type achtbanen te bestaan maar dit is de eerste die ik tegenkom. De treintjes zijn leuk gethematiseerd en hebben allemaal een naam. De track lijkt op die van Reverchon maar de layout is in ieder geval anders. Opvallend is de in twee delen gesplitste lifthill. Eenmaal boven gaat het draaien al bij de eerste bocht los. Het begint voortvarend maar helaas vallen we het tweede deel van het parcours vrijwel stil, qua draaien dan. Toch best een aardige baan en weer eens iets anders dan de vele modellen van Reverchon.

Joyride (#971) is een nogal compacte achtbaan van L&T systems. Het is zeker geen verkeerde baan en de rit verloopt keurig soepel. Met een hoogte van 16 meter en een lengte van 280 is er echter ook niet veel meer over te vertellen.

Het is net half 12 geweest en er is nog maar één klein achtbaantje over. Eerst worden er echter nog wat andere attracties gedaan, sommigen moeten de Booster uitproberen. Er is ook een interactieve darkride in westernstijl waarbij geschoten moet worden op rode lampjes. Deze Devil's Mine Hotel is nog heel vermakelijk met een uiterst eenvoudig puntensysteem: iedere hit is één punt. Extra moeilijkheid is dat er 'maar' 250 keer geschoten kan worden.

Uiteindelijk komen we toch bij de Mine Train (#972) kiddiecoaster. Het is soms even proppen en vouwen maar dan passen we er toch in. Tegen wil en dank worden we drie keer in de rondte gestuurd.

Tijd voor de lunch. Eén van ons had een Thais buffetrestaurant gespot bij Junker, inmiddels precies helemaal aan de andere kant. Een groot deel van de groep duikt het steakhouse in maar mij trekt Thais ook meer en dus struinen we het hele park nog een keer door, onderweg alleen nog even het Funhouse meegepikt. Het buffet is redelijk maar de keus is vrij beperkt. Niet helemaal de 16 euro waard die ervoor wordt gevraagd maar de prijzen liggen hier over het algemeen wel wat hoger dan wij gewend zijn. Wel hebben we goed uitzicht op Junker.

Als de maaltijd erin zit gaan we ook direct kijken hoe het er bij deze baan voor staat. Het is, mede dankzij het regenachtige weer, nergens druk en ook hier kunnen we dus vrijwel direkt weer plaatsnemen. In totaal komen er in korte tijd nog eens 4 ritjes Junker bij. Het is echt een schitterend baantje.

Ook Thunderbird wordt gehertest en deze is inderdaad iets vlotter dan in de ochtend. De uitgang van de baan blijkt nu door een kleine arcade te lopen waar een stuk of 8 flipperkasten staan opgesteld. Leuk! Ik heb er twee geprobeerd maar ben toch nog steeds geen pinball wizard.

Na de Polyp en de freefall toren hebben we het er wel zo'n beetje op zitten en is het tijd om de bus weer in te stappen. Het is tenslotte weer een uur of 3 terugrijden naar Tampere. Daar aangekomen checken we in het hotel Omena in het centrum in en verkassen we kort daarna naar de toren van Tampera, midden in het park Särkänniemi, waar me morgen zullen zijn. Op 125 hoogte in deze toren bevindt zich het restaurant van vanavond. Het diner is in één woord voortreffelijk en het uitzicht over Tampera en de meren er omheen is geweldig.


Het ontbijt nuttigen we in het prima Park Hotel restaurant.


Eén van de ingangen van het park.


De eerste van de 3 achtbanen waar we een Exclusive Ride Time op hebben deze ochtend is Cobra.


Cobra is in principe een standaard Boomerand maar dan met een Formule 1 trein erop. Comfortable baan.


Thunderbird is een erg fijne woody van Great Coasters International.


Met het druilerige weer en na een paar opwarmrondjes wordt deze coasters steeds een stukje sneller.




Junker is de verrassing van het park. Na de lancering wordt deze tophat met een flinke snelheid genomen.


De baan is deels over het water gebouwd.


Lekkere inversies en mooi bochtenwerk.




PowerPark heeft een paar fraaie stukken themagebied.


Winkels en een koffiebar naast de Cobra.


De Spinning Mouse achtbaan Neo's Twister.


Ieder treintje heeft een naam gekregen.


Sfeerplaatje.


Er zijn hier redelijk wat grote attracties zoals ook deze Typhoon.




Voor de spillwater is het mij wat te nat vandaag.


Joyride is een pittiger baantje dan het er op het eerste gezicht uitziet.




Sommige attracties is weinig mee gedaan. Deze Music Express staat op het kale asfalt.


Gemakkelijk over het hoofd te zien maar zeker de moeite waard, deze interactieve darkride.


Het laatste achtbaantje van dit park is deze Mine Train kiddiecoaster.




In veel parken in Finland en Zweden wordt Ben & Jerry's verkocht. Vandaag had ik een passend t-shirt aangetrokken.


Fun in het Funhouse.


Het was niet helemaal duidelijk waar dit gebied aan de zijkant van het park over ging.


Het lijkt een mix tussen een stukje Finse volklore en een sprookjesbos.


Voorgerecht in de Näsinneula toren. Uitstekend gegeten.


Uitzicht over de Finse meren waardoor Tampere wordt ingesloten.


Morgen gaan we het park beneden uitgebreid bezoeken.