De wekker is op een schappelijke tijd gezet. Om 8 uur schuiven we aan bij het ontbijt, dat best goed verzorgd is. Als de koffers weer zijn gepakt springen we terug in de bus en zetten nog één keer koers naar Linnanmäki waar we worden opgewacht door een manager en een brakesman van Vuoristorata.

Eerst wordt de nieuwe machinekamer getoond. Een 75 kW motor drijft via een partij tandwielen de stalen kabel aan waarmee de treinen omhoog worden getrokken. In groepen van 10-15 personen wordt een uitgebreide rondleiding gegeven in de onderhoudsruimte van de 4 aanwezige treinen en worden alle technische details uit de doeken gedaan. Het mooiste is eigenlijk nog de trots waarmee wordt gesproken over de titel van brakesman. Hoe het nu precies werkt is mij nog steeds niet duidelijk maar er is een soort onderlinge rangorde van bijna 20 mannen.

Ook op de baan zelf mogen we rondkijken, lopen en worden er vragen gesteld. Leuk om de passie van deze mensen te zien. Het zit ergens tussen hobby en werk in. Uiteraard wordt het hele mechanisme van het remsysteem uitgebreid besproken. Er zijn eigenlijk twee aparte besturingen waarvan er één ook vanuit het station kan worden bediend. Dit gaat dan via stroom op de twee rails die via de wielen het backup remsysteem aanstuurt. Verder zijn de treinen voorzien van een toeter waarmee de brakesman kan aangeven aan zijn collega's dat de trein niet over een heuvel is gekomen. Dit schijnt nog zo'n 2 keer per maand voor te komen maar het euvel is dan binnen enkele minuten te verhelpen.

Tenslotte wordt de baan opgestart en kunnen we als club een aantal rondjes maken op de twee beschikbare treinen. Hoewel er uitsteeksels op de wielen zitten die voorkomen dat de trein helemaal uit de baan kan raken merken we nu pas goed wat het betekent als de remmer niet ingrijpt. Als de trein teveel vaart krijgt worden de bochten als snel onprettig.

De rest van de middag hebben we gelegenheid om Helsinki te verkennen. Onze buschauffeur maakt eerst een rondje door de stad en zet ons vervolgens in het centrum af. Een aantal van de leden is hier al eerder geweest en ik laat me graag op sleeptouw nemen. We bezoeken een tweetal kerken en doen onderweg nog een lunch. Helsinki is geen enorm grote stad.

Aan het einde van het bezoek, als we net wat inkopen hebben gedaan voor onderweg, begint het te regenen. Eerst nog beschaafd maar net nadat er onderdak is gevonden bij een terras komt het met emmers tegelijk naar beneden. De stortbui duurt niet lang. Tegen de tijd dat de bus weer komt voorrijden is het alweer redelijk opgeklaard.

Dan reizen we verder af naar PowerPark, een paarhonderd kilometer ten noorden van de hoofdstad. De snelweg loopt vrijwel rechtdoor naar Tampere, waar we overmorgen een ander park zullen bezoeken en waar we vanavond het diner hebben. We eten hier in Plevna Panimoravintola, een soort Duitse bierstube. De hamburger van een onherkenbaar soort draadjesvlees smaakt in ieder geval uitstekend.

Dan zetten we weer koers naar PowerPark, een rit van nog 3 uur tussen de naaldbomen. In het park beschikken we over 4-persoons blokhutjes. Erg groot zijn ze niet en voor het toilet moeten we even naar buiten maar voor de nacht zal het prima voldoen.


Tomas de brakesman vertelt alles wat we maar willen weten over Vuoristorata.


Aandacht van de volledige groep.


De nieuwe 75 kW sterke motor van Zweeds fabrikaat met de gereviseerde gearbox.


Het hele mechanisme zorgt voor een constante kabelsnelheid van 7,6 meter per seconde.


Foto's van de vroege geschiedenis van deze houten prachtbaan.


De Rollercoaster Friends worden mee de baan op genomen.


Onder de trein in het onderhoudsstation wordt de techniek getoond. Iedere trein wordt elke 4 weken opnieuw geinspecteerd.






Deze keer is 'geel' aan de beurt. Zie ook de claxons op de rug van de trein.




Geweldig stukje nostalgie.


Er volgen een paar ritjes speciaal voor onze groep.




Groepsfoto!


Ondertussen draait Ukko ook alweer haar rondjes.


De Temppeliaukio kerk is uitgehouwen uit de rotsen.


Van binnen ziet het er ook bijzonder fraai uit.


Orgel.


Kaarsje aangestoken voor moeders.


De Domkerk van Helsinki staat op een heuvel en ziet er van buiten indrukwekkend uit.


De binnenkant is nogal sober helaas.




De voorzijde van de kerk mondt uit op het grote Senaatintori plein.


Even langsgewipt bij het Hard Rock Cafe. Alleen de winkel gezien deze keer.


Er barst een flinke regen- en hagelbui los.


Het restaurant onderweg in Tampere is een gezellige pub.


Burger.


En bier.


De blokhutjes van PowerPark zijn simpel maar voldoen uitstekend.


Middernacht op deze noorderbreedte.