Walygator Grand Est

12-08-2011
Het is een bewolkte en druilerige dag vandaag, voor het eerst weer in weken. De weersvoorspelling was voor gisteren al slecht dus eigenlijk hebben we wat dat betreft nog geluk gehad. In Walygator zijn we al een paar keer eerder geweest maar de laatste keer was in 2003 dus er zal in de tussentijd nogal wat veranderd zijn.

Bij binnenkomst zien we inderdaad heel veel nieuwe dingen maar ook wel weer een hoop bekende beelden. Omdat de lucht er zo dreigend uitziet lopen we direct door naar de nieuwste achtbaan van het park, de uit Japan afkomstige 40 meter hoge B&M Inverted met de naam Monster (#727). Die naam en het overzicht op de layout zijn veelbelovend. Het is totaal nog niet druk dus kunnen we eigenlijk direct instappen.

Monster is inderdaad zo goed al ie eruit ziet. Na de first drop en de looping blijft de vaart er goed inzitten. In totaal gaan we zes keer over de kop. Bijzonder is wel het kleine extra dropje vlak voor de cobra roll, de remsectie doet niets en de trein knalt in volle vaart weer door en de g-krachten in de laatste helix zijn enorm. De massale treinen en de robuuste dikke backbone van de track van B&M blijven iedere keer indruk op me maken. Monster is een erg intensieve baan.

Ik ga meteen voor een tweede rit en voor de derde ronde wil ik voorin gaan zitten, waar één ritje wachtenden voor staat. Helaas begint het wat te druppelen en moeten we ons over de andere beschikbare rijen verdelen want het voorlopig laatste ritje komt eraan. Inderdaad sluit Monster als ik voor de derde keer uitstap. Vreemd dat er nog steeds geen overkapping op het station zit want ook de operators worden drijfnat.

Ook Walygator heeft sinds ons laatste bezoek een Big Apple baantje gekregen. Deze Family Coaster (#728) ligt vlakbij de ingang van Monster en dus pakken we die, ondanks de regen, nog een rondje mee. Dan wordt het toch zaak te gaan schuilen en daarvoor lopen we door naar de nieuwe Veluto Magic Show.

De show wordt groots aangekondigd en het lijkt allemaal heel wat. In werkelijkheid komt het allemaal erg amateuristisch over. De truuk met een hond die uit een doos tevoorschijn komt wordt met zeker vijftien verschillende honden en acht verschillende doosjes uitgevoerd. Verder zien we een aantal shownummers, o.a. een dame die handig is met hoepels en met een brandende hoepel aan haar nek een eind boven het podium wordt getilt. Het idee is hier een daar wel aardig maar in de uitvoering is het het allemaal net niet.

We maken nog een ronde verder door het park. De meeste attracties kennen we nog van het Walibi Schtroumpf tijdperk maar de smurfen zijn natuurlijk al jaren niet meer in het park. Nieuw dit jaar is ook Südseewellen, een apart soort draaimolen die er wel spectaculair uitziet. Tang'or is een zogenaamde topple tower maar deze is helaas buiten gebruik.

Waly Coaster Comet kennen we nog van vorige bezoeken, ook al heeft deze een flinke opfrisbeurt gekregen. De baan is nu fel oranje met blauwe supports. De rit is nog als vanouds, kort en behoorlijk ruw maar als je je daarop instelt is het geen onplezierige baan.

Het is intussen ruimschoots lunchtijd geweest en bij Monster hebben we een rijtje gezellige eettentjes gezien. We gaan allebei voor een half haantje die we ons goed laten smaken. Het weer knapt weer aardig op en bij Monster is inmiddels een redelijke wachtrij ontstaan. Ik zou alleen nog voor een ritje frontseat willen gaan maar dat zou nu dus wel even kunnen duren en dus sla ik maar over.

Op weg naar de uitgang komen we Anaconda tegen en die wil ik nog wel even meepikken. De verhalen de afgelopen jaren geven aan dat Frankrijks enige houten achtbaan alleen maar steeds ruwer is geworden maar dat valt mij nog heel erg mee. Veel snelheid en spannend bochtenwerk zit er niet in de baan maar het is alsnog best een fijne achtbaan. Niet te vergelijken met de nieuwere GCI banen zoals die van Plohn natuurlijk.

Dan vinden we het wel weer mooi en beginnen we aan het allerlaatste stukje rijden terug naar huis. Exact op de grens van België begint het weer te regenen. Op de radio horen we intussen al vele filemeldingen en inderdaad komen we zowel bij Brussel als bij Antwerpen in een paar flinke files terecht waardoor we meer dan twee uur vertraging oplopen. Tegen 10 uur 's avonds komen we zonder verdere bijzonderheden weer thuis.


Ibis ontbijt.


De ingang van Walygator is behoorlijk veranderd sinds ons laatste bezoek in 2003.


Deze is uiteraard ook nieuw.


De ingang van Anaconda is nog onveranderd. De baan zelf ook. Geen topper maar ook niet slecht.


Monster is een zeer intense baan.






Gezellige eettentjes en een sprekende eland aan de overkant van de Family Coaster.


De appel van deze Big Apple ziet er realistischer uit dan die van z'n soortgenoten.


De standaard rups is vervangen door een Walygator.


De Veluto Magic Show is wat mij betreft niet echt geslaagd.


Waly Coaster in nieuwe frisse kleuren.


Südseewellen is een van de nieuwe attracties van dit jaar.


De boomstammetjes van Walygator zijn niet erg nat.


We rijden door Luxemburg.


Op de grens van België begint het te regenen. Verderop een paar uur de file in.


De watermeloen uit Macedonië is heel overgekomen.