Met onze vers opgehaalde Asterix passen reden we dan richting Europapark. Naar Strassbourgh om precies te zijn want daar zouden we overnachten. Het hotel bleek echter wel heel erg in het centrum te liggen met alle stadse geluiden van dien.
Ook het idee om de auto onbeheerd op het centraal station achter te moeten laten trok niet erg dus zijn we 's nachts nog naar Rust doorgereden om daar in de buurt een hotel te zoeken.



De volgende ochtend aan de info-dome van Europapark kwamen we al vele bekende uitgeslapen gezichten tegen.




We kregen hier onze badges uitgedeeld en met de Asterix passen konden we dan toegangskaarten voor het park ophalen. Wel werden de passen onder de scanner gelegd, ik ben dus benieuwd of we hiermee nog eens binnen kunnen geraken...

Na een korte introductie in het info-dome kregen we dan een rondleiding langs een aantal (nieuwe) delen van het park. We begonnen backstage bij de Silver Star. Als je zo die trein een paar keer omhoog ziet gaan en weer naar beneden ziet zoeven begint het meteen al te kriebelen.




Maar omdat er zoveel te zien valt in dit park zou het zonde zijn om overdag te gaan aanschuiven als je 's avonds ERT hebt op deze baan.

Goed, de rondleiding voerde door de tuinen van Schloss Balthasar, langs de Oldtimerfahrt:



en komen we terecht bij het nieuwe Nivea Kinderland. Dit ziet er al erg mooi gethemed uit. Dat belooft wat voor de rest van het park.



Ondertussen zien we de Euro Mir (#34) steeds dichterbij komen. Tot in het station wist ik nog niet waar we nou terecht gingen komen. Weet ik veel, eerste keer Europapark dus ken al die attracties nog niet zo goed.



Euro Mir is leuk! Een spiraalvormige lift brengt de treintjes naar boven waarbij je van alles tegenkomt zoals deze kosmonaut:



Tenslotte cirkel je rond een Proton raket en kom je bovenaan naar buiten met meteen een mooi uitzicht over Silver Star en andere delen van het park. Hier nog een stel Fantreffers:



Tijdens de drop:



We vervolgen de rondleiding en komen eerst langs Poseidon.



En even later komt de Silver Star weer enkele malen voorbij. Kriebel.





Ook erg leuk gemaakt was de tentoonstelling van Mack attracties in het klein. Er staat ook een bob gevuld met TP'ers:





Het verhaal sluit met een film over de familie Mack en de geschiedenis van Europapark, gevolgd door een serie statistische gegevens over het park en dan is het vragen uurtje. Tegen die tijd hadden we echt zo'n zin om eens zelf het park te gaan verkennen dat al die vragen wel heel lang leken te duren maar uiteindelijk kwam het er dan toch van.

Om erin te komen een ritje Eurosat Eurosat - CanCan Coaster (#35) gedaan. Hier ook weer de spiraalvormige lift met hele mooie muziek en dan een lekker intens ritje waarbij het mij voor eens en altijd duidelijk wordt dat je handen uitsteken in een darkride niet zo heel slim is.



Tijdens de rondleiding al gezien en het leek een leuke ride: de Poseidon. Helaas stond hier een stevige wachtrij waarvan we het einde voorlopig nog niet konden overzien. Maar het was wel de moeite waard, een uniek iets zo'n watercoaster.



Fluch der Kassandra vind ik een van de mindere madhouses, de ruimte is matig aangekleed en draait te snel om de illusie goed over te laten komen. Sorry, maar hier was ik niet zo van onder de indruk.

Van Griekenland zijn we naar Zwitserland gelopen. Wat Kassandra te kort komt maakt de Matterhorn Blitz (#38) meer dan goed. Deze wild mouse is heel anders dan de muizen die ik tot nu toe gewend was. Om te beginnen is de wachtrij al een attractie op zich met allemaal zwitserse taferelen in huis en in de schuur met zeer veel animatronics. Echt erg leuk gemaakt.
De rit zelf is ook bijzonder, met een lift worden de treintjes omhoog gebracht, dan volgt een bocht naar rechts en dan meteen de grote drop. Daarna pas komt het zigzag gedeelte: erg leuk.



De zwitserse bobbaan is wel aardig maar weer niet super. Een dag eerder hadden we de Trace du Hourra gedaan in Parc Astérix en die is wel een stukje spannender. Aan het einde van deze bob kom je door 3 stations waar mij de bedoeling niet helemaal duidelijk van is, misschien remblokken voor wanneer er nog meer treinen rijden.

Dan Universum der Energie. In eerste instantie een film waarvan het verhaal mij een beetje is ontgaan. Volgens de (lege) wachtrij gaat het over de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur maar dat komt niet helemaal over. Net wanneer je denkt dat dat de hele attractie was kom je in een tweede deel: een darkride met dino's. Da's ineens toch wel weer leuk gemaakt.





Om een overzicht van het aanbod te krijgen gaan we met de Euro Tower omhoog. Voor mij blijven dit soort towers net als een reuzenrad enge dingen, ik heb het niet zo op die hoogtes als het zo langzaam gaat.



Europapark kent een grote verzameling van dark rides. In het Italie deel vind je Ciao Bambini, voor de echte kleintjes, en voor themeparkers. Met teddyberen en de Tunnel of Love.





Nog een darkride en ook in Italie is Geisterschloss.







Met de monorail gaan we nu van Duitsland naar Spanje, een stuk van het park dat we nog niet hadden gezien. Als eerste komen we hier tegen de Feria Swing, een superbob als ik me niet vergis.



Van Spanje lopen we zonder dat we daar erg in hebben weer een heel eind terug naar Engeland. Dit geeft wel een beetje aan dat het een groot park is, je kunt er gemakkelijk je orientatie verliezen. Misschien hadden we vooraf beter een plattegrond kunnen bestuderen, maar zelfs dan is niet alles goed op 1 dag te doen.
Hoe dan ook, in Engeland vinden we o.a. de Silverstone Piste, met auto's waar je echt gas kunt geven en sturen, zonder van het pad te kunnen geraken. Een melige car ride, zeker met Stephanie aan het stuur.





Dan weer terug richting Oostenrijk want we hebben nog een en ander overgeslagen. De Jungle Cruise zit er wel erg tam uit, misschien een volgende keer eens proberen. Log Flumes vind ik eigenlijk altijd wel leuk, dus ook de Tiroler Wildwasserbahn. Dit blijkt een erg mooi gethemede versie waarbij je in een zeer fraai gemaakte grot ook de Alpenexpress (Mine Train) tegenkomt.





Over de Alpen Express gesproken, die vond ik nou qua rit weer niet zo heel bijzonder. Later zouden we nog Colorado Adventure tegenkomen in Phantasialand en daar kan Alpen Express niet tegenop.



Het loopt inmiddels tegen half zes, tijd voor de ERT op Silver Star (#39). Eenmaal daar aangekomen blijkt er nog een voorprogramma in de planning. Om te beginnen gaan we naar de Eurosat ... met lichten aan!! Erg leuk om de baan eens te kunnen bekijken en te zien waar ik nou 's morgens met mijn hand tegenaan had geslagen.
Van Eurosat liepen we naar Poseidon, zonder zo'n enorm lange wachtrij issie ineens een stuk leuker. Daarna Fluch der Kassandra om uiteindelijk bij Silver Star aan te komen. Ik had 'm dus de hele dag nog niet gedaan en nu begon het dan toch wel spannend te worden. 73 meter is als je hoogtevrees hebt toch wel even slikken.

Om te beginnen koos ik een plaatsje in het midden van de trein, maar wel helemaal links. Dat is een merkaardige ervaring, dat je niet boven de track zit maar ernaast. Eens kijken wat er links is dan ... diepte. Ik hoop nu echt dat we snel boven zijn, eenmaal de vaart erin wordt het wel weer leuker.



En dan die first drop. Niet zo steil als bij Goliath maar wel een stuk langer ... en sneller. Geweldig, wat een baan, wat loopt ie soepel en geluidloos. Silver Star stijgt naar positie 1 van mijn favoriete coasters.



Dan rest er nog maar 1 ding: front seat. Het duurt best lang voordat we eindelijk bij die mast zijn die je nu zo goed kan zien aankomen. Dan kijk je de diepte in en ineens krijg je die snelheid, die wind ... helemaal top. Uiteindelijk doen Stephanie en ik 7 keer Silver Star maar we gaan hier zeker nog eens terugkomen.